ไชอา ลาบัฟ เผยเรื่องอึ้ง ถูกผู้หญิงบุกข่มขืนในวันวาเลนไทน์

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก gopixpic.com

            ไชอา ลาบัฟ เผยเรื่อชวนอึ้ง เคยถูกผู้หญิงบุกเข้ามาข่มขืน ขณะที่จัดแสดงผลงานศิลปะ

            เมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายน 2557 เว็บไซต์เดลิเมล์ รายงานว่า ดูเหมือนว่าข่าวคราวฉาว ๆ ของไชอา ลาบัฟ จะออกมาไม่หยุด เมื่อเขามีพฤติกรรมที่แปลกสุดขั้ว นับตั้งแต่เรื่องคดีบุกรุก ทะเลาะวิวาท ไล่ตามคนจรจัดในย่านไทม์สแควร์ หรือกระทั่งการที่เขาใส่ถุงกระดาษครอบหัวในวันที่เปิดตัวภาพยนตร์เรื่อง Nymphomaniac และล่าสุด ไชอา ลาบัฟ ก็ได้ออกมาบอกว่าเขาเคยถูกผู้หญิงข่มขืนในวันวาเลนไทน์

            ทั้งนี้ ไชอา ลาบัฟ เผยว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในระหว่างสัปดาห์การจัดแสดงผลงานศิลปะที่ชื่อว่า #IAMSORRY ที่สตีเฟ่น โคเฮน แกลอรี่ ในกรุงลอสแองเจลิส ซึ่งเขาเองจะเชิญให้สาธารณชนเข้ามาหาเขาให้ห้องเล็ก ๆ และอยู่กันตัวต่อตัว โดยที่เขาจะใส่ถุงกระดาษครอบหัวเอาไว้ และมีข้อความเขียนเอาไว้ว่า "ผมไม่ได้มีชื่อเสียงอีกต่อไป" ซึ่งเป็นถุงกระดาษอันเดียวกันกับที่เขาใส่ไปงานเปิดตัวหนัง จากนั้นเขาก็จะนั่งนิ่ง ๆ และผู้ที่ถูกเชิญเข้าไปในห้อง จะทำอะไรกับเขาก็ได้ และเขาจะไม่โต้ตอบหรือพูดอะไรออกไปแม้แต่น้อย

            แต่ในระยะเวลาเพียง 3 วันจากทั้งสิ้น 5 วันของการจัดแสดงผลงานศิลปะ ไชอา เผยว่า มีผู้หญิงที่แก้ผ้าและจัดการข่มขืนเขา ในขณะที่ มีอา เกิธ แฟนสาวของเขา ก็ยืนต่อคิวเพื่อที่จะชมผลงานด้วย

            "ผู้หญิงคนหนึ่งมาพร้อมกับแฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งแฟนของเธอรออยู่ด้านนอก และทุกอย่างก็เกิดขึ้น เธอตีขาผมประมาณ 10 นาที หลังจากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของผม และจัดการข่มขืนผม ในตอนที่เธอเดินออกไปนั้น มีคนรอคิวอยู่เป็นร้อย ซึ่งเธอออกจากห้องไปในสภาพหัวยุ่งและลิปสติกเปรอะหน้า มันไม่ดีเลย ไม่ดีทั้งกับผมและไม่ดีทั้งกับแฟนของเธอ "

            อย่างไรก็ตาม ไลอา ลาบัฟ ไม่ได้อธิบายว่าเขาได้พยายามหยุดผู้หญิงคนนั้นระหว่างที่เขานั่งเงียบหรือไม่ แต่มีรายงานว่า ในระหว่างงานนั้น เขาจะไม่ตอบโต้และนั่งนิ่งเงียบตลอดเวลาที่มีการพบปะกัน

            นอกจากนี้ ไชอายังเผยอีกว่า "วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ และผมเองก็กินนอนอยู่ในแกลอรี่ ผมและมีอา แฟนสาว ต้องห่างกันเป็นเวลา 5 วัน โดยที่ขาดการติดต่อกันอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น เรื่องที่ผมถูกข่มขืนจึงเป็นเรื่องน่าเจ็บปวดมาก และข่าวนี้ก็ค่อย ๆ แพร่ไปในหมู่คนที่มาต่อคิว เมื่อมีอาเข้ามา เธอก็ขอคำอธิบายในเรื่องนี้ และผมไม่สามารถพูดได้ เราจึงนั่งกันอย่างเงียบ ๆ ด้วยความปวดร้าว มันเจ็บปวดมากจริง ๆ"