Walk the Line

          ในปี 1955 นักกีตาร์ผอมบาง จอมทรหด ที่เรียกตัวเองว่า เจ. อาร์. แคช ได้เดินเข้าไปในสถานที่ซึ่งอีกไม่นานต่อมา ได้กลายมาเป็นซันสตูดิโออันเลื่องชื่อในเมมฟิส มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่มีวันจะลบเลือนไปจากวัฒนธรรมของชาวอเมริกัน ด้วยนิ้วที่พริ้วไหวบนสายกีตาร์ สายตาสีเหล็กที่แรงกล้าและเสียงลุ่มลึกและแหบพร่าเหมือนยามค่ำคืน แคชได้ครวญหลากบทเพลงอันขมขื่นด้วยใจสลาย และผู้รอดที่หาญกล้า เต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิตจริงและไม่เหมือนที่เคยได้ยินจากไหนมาก่อน

          วันนั้นเป็นวันเริ่มต้นอาชีพในวงการดนตรีที่รุ่งเรืองในเวลาต่อมาของ จอห์นนี แคช เขา ได้ริเริ่มเสียงดนตรีต้นแบบที่เป็นชนวนปูทางให้กับเหล่าศิลปินทางดนตรีร็อก คันทรี พั๊งค์ โฟล์คและแร็พได้ติดตามมา แคชเริ่มต้นแผ้วถางการเดินทางที่ต้องล้มลุกคลุกคลานของการเปลี่ยนตัวเอง ในช่วงชีวิตที่ไม่แน่นอนที่สุดเขาได้พัฒนาจากศิลปินเพลงป๊อปที่ทำร้ายตัวเอง มาเป็นสัญลักษณ์ “ชายในชุดดำ” ที่ต้องเผชิญหน้ากับปีศาจที่มีอยู่ในตัว ต่อสู้เพื่อความรักที่จะทำให้เขามีชีวิตอยู่ได้และเรียนรู้ที่จะเดินไปบน เส้นบาง ๆ ระหว่างการทำลายและการปลดปล่อย