เรื่องย่อ สี่แพร่ง

           ปิ่น สาวออฟฟิศที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนทำให้เธอต้องตกงาน เธออาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งกับมุก เพื่อนของเธอ แต่ด้วยสาเหตุที่มุกไปเที่ยวเชียงใหม่กับแฟนทำให้เธอเหงามาก วันหนึ่งมี SMS แปลกเข้ามาในมือถือของเธอว่า อยากรู้จัก ตอนแรกเธอก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่เมื่อความเหงามาถึงขีดสุดเธอจึงเริ่มติดต่อกับเขา เธอเล่าถึงอุบัติเหตุที่เธอได้ประสบมา เขาก็ตอบกลับมาว่า ผมก็เหมือนอยู่คนเดียวมา 100 วันแล้ว เขาขอรูปของเธอ ปิ่นจึงตอบกลับไปว่า งั้นแลกรูปคนละรูปกัน เธอถ่ายรูปตัวเองแล้วส่งไปให้เขา แต่รูปที่เขาส่งกลับเหมือนรูปที่เธอส่งไป ปิ่นจึง SMS ตอบว่า อย่าขี้โกงสิ นี่มันรูปฉันเอง SMS ตอบกลับว่า ดูดี ๆ ผมถ่ายคู่อยู่กับคุณ ปิ่นสังเกตว่าในรูปนั้นมีเงาขาว ๆ แปลก ๆ จึงทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมา

           ในวันต่อมาปิ่นได้ไปเจอกระทู้หนึ่งเขียนเกี่ยวกับการทำบุญศพ 100 วัน ในกระทู้เล่าถึงสาเหตุการตายของผู้ตาย และได้มีการใส่โทรศัพท์ลงในโลงของผู้ตายอีกด้วย ทำให้เธอเกิดความกลัวมากขึ้น จากนั้นก็มี SMS เข้ามาว่า คุณกลัวอะไร ทำให้เธอกลัวมากขึ้น และคนแปลกหน้าในโทรศัพท์ก็บอกว่าจะมาหาเธอ ไฟค่อย ๆ ดับมาเรื่อย ๆ และไฟในห้องของเธอก็ดับลง เธอใช้โทรศัพท์ส่องและร้องไห้ ในขณะนั้นเองมีวิญญาณของผู้ชายคนหนึ่งพุ่งเข้ามาและผลักเธอลงจากตึก 7 ชั้น ปิ่นเสียชีวิต หลังจากนั้นได้มีการเล่าย้อนเหตุการณ์ต่าง ๆ ว่าปิ่นนั่งรถแท็กซี่กลับอพาร์ตเมนต์ แต่มีผู้ชายคนหนึ่งซึ่งอกหักวิ่งกระโดดให้รถชน คนขับควบคุมรถไม่ได้จึงทำให้รถเสียหลักพลิกคว่ำ ทำให้ปิ่นได้รับบาดเจ็บ ฉากสุดท้ายเป็นรูปถ่ายของเธอ แล้วมีวิญญาณของผู้ชายอยู่ในรูปนั้นด้วย

          กลุ่มเด็กวัยรุ่นเกเรกลุ่มหนึ่งไปรังแกลูกของหมอผี ทำให้เขาสร้างยันต์ที่เรียกว่า ยันต์สั่งตาย ซึ่งใครสบตากับยันต์นี้จะตายทันที กลุ่มเด็กเกเรกลุ่มนั้นซึ่งประกอบด้วย เดี่ยว, พิ้งค์ ต้องคอยหนีจากความน่ากลัวเหล่านี้ เด็กในกลุ่มค่อย ๆ ตายไปทีละคน เช่น ถูกเหล็กเสียบคอ ตู้แอร์หล่นใส่ ใบพัดแอร์กระเด็นเข้าหน้า และถูกไฟคลอก เหลือแค่พิ้งค์คนเดียว เธอรีบไปหลบในรถ ยันต์นั้นวนเวียนอยู่รอบรถ มีตำรวจเข้ามาช่วยและสอบปากคำเธอ ระหว่างนั้นมีคนร้ายยิงตำรวจเสียชีวิตในโรงพัก ทำให้เธอต้องอยู่เพียงลำพัง ยันต์นั้นกลับมาหาเธอ และพยายามให้เธอมองมัน พิ้งค์ต่อสู้และควักลูกตาของตัวเองออกมาเพื่อที่จะได้ไม่สามารถมองเห็นยันต์ได้ และยันต์ก็บินหายไป

           วัยรุ่น 4 คนออกไปล่องแก่งกลางป่าแห่งหนึ่ง ในคืนหนึ่งพวกเขาเล่าเรื่องผีจน ชิน ไม่กล้านอนริม จึงเถียงกับ เต๋อ และ เผือก จน เอ รำคาญ เขาเลยพูดว่า ถ้าเกิดกูตายนะเว้ย กูจะกลับมาหลอกคนนอนกลางคนแรกเลย 

           ในวันต่อมาทั้ง 4 คนก็มาล่องแก่ง แต่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเมื่อเรือล่มลงกลางแก่ง ทำให้เต๋อจมน้ำ เอเข้าไปช่วยแต่ดันจมน้ำหายไปแทนเต๋อ คืนนั้นทั้ง 3 คนกังวลเรื่องเอมาก จนไม่มีใครกล้านอนตรงกลางเลย ตอนหนึ่งซิปของเต็นท์ถูกรูดขึ้น ปรากฏว่าเป็นเอ ทั้ง 3 คนดีใจมาก แต่แปลกที่ว่าทั้งจมน้ำและแอ่งมีโขดหินเยอะขนาดนั้น เอกลับไม่มีแม้แต่แผลเลย มีแค่ความเปียกเท่านั้น คืนนั้นชินฝันว่าเอเป็นผีแต่ยังไม่รู้ตัวว่าตายแล้ว จึงสะดุ้งตื่นและไม่กล้าหลับอีกเลย เต๋อกับเอเดินไปปัสสาวะด้วยกัน เต๋อเห็นศพของเอลอยอยู่จึงตกใจมาก จึงนำเรื่องทั้งหมดมาเล่าให้ชินและเผือก

           เมื่อทั้ง 3 คนเห็นว่าเอน่าจะกลายเป็นผีแล้วจึงตกใจและวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต จนในที่สุดก็วิ่งมาเจอกัน เต๋อตะโกนเรียกเอ บอกว่าให้ไปสู่สุคติ ทั้ง 3 คนเห็นเออยู่ฝั่งตรงข้ามกับแม่น้ำ เอจึงเล่าความจริงให้ฟังว่าที่จริงแล้วทุกคนตายตั้งแต่ที่เรือล่มแล้ว แต่เอเพิ่งมาเห็นศพและโชว์ศพให้ทั้ง 3 คนดู พอเห็นศพทั้ง 3 คนก็ตกใจที่รู้ว่าตัวเองตายไปแล้ว

           พิม แอร์โฮสเตสสาว ได้รับโทรศัพท์จากแอร์โฮสเตสรุ่นพี่ว่ามีไฟลต์พิเศษของ เจ้าหญิงโซเฟีย และเธอต้องเดินทางไปคนเดียว เนื่องจาก ตุ้ย แอร์โฮสเตสที่เป็นเพื่อนกันต้องไปงานศพ เต๋อ (ในตอน คนกลาง) ซึ่งเป็นน้องชาย และหาคนแทนไม่ได้แล้ว เมื่อพิมแนะนำตัวต่อเจ้าหญิง หล่อนไม่สนใจ แต่พิมกลับเห็นแหวนเปอร์เซียที่เจ้าหญิงสวมอยู่เป็นแหวนเหมือนกับของเธอ พิมพยายามถอดแหวนออกแต่ถอดไม่ได้ เธอได้นำเครื่องดื่มมาเสิร์ฟแต่เจ้าหญิงกลับดันให้แก้วกาแฟหกราดแขนของเธอ พิมโกรธมาก ถึงขนาดถอดรองเท้าส้นสูงมาคนกาแฟถ้วยใหม่ให้ (แต่เจ้าหญิงไม่ได้ดื่ม) เจ้าหญิงถามถึงแขนเธอและเห็นแหวนจึงให้เธอถอดออกมาให้ดู แต่คราวนี้พิมกลับถอดแหวนได้ เจ้าหญิงบรรยายถึงการลงโทษของคนที่ลักลอบเป็นชู้กับสามีคนอื่นว่าจะถูกเปลื้องผ้าในที่สาธารณะ และให้ชาวบ้านขว้างปาหินใส่จนเสียชีวิต แต่ก่อนตายเธอจะต้องมากราบขอโทษภรรยาของสามีที่เธอลักลอบเป็นชู้ด้วย 

           ในเวลาเสิร์ฟอาหารเจ้าหญิงไม่ต้องการที่จะรับประทานอาหารที่สำนักพระราชวังจัดเตรียมมาให้ แต่ต้องการอาหารของพิม พิมพบว่าเจ้าหญิงนั้นแพ้กุ้ง เธอพยายามจะหยิบออกให้แต่เจ้าหญิงเรียกเธอก่อน จึงหยิบออกไปได้แค่ 4 ตัว เมื่อเจ้าหญิงรับประทานแล้วก็เกิดอาการแพ้จึงลุกไปเข้าห้องน้ำ พิมได้เห็นรูปของเธอและเจ้าชายอัลเบิร์ต (สามีของเจ้าหญิงโซเฟีย) ที่ลักลอบเป็นชู้กัน เมื่อหันมาก็พบเจ้าหญิงที่ตาแดงก่ำมองเธอด้วยสายตาพยาบาทเคียดแค้น

           เมื่อเครื่องถึงสนามบินภูเก็ต ก่อนเข้ารับการรักษาเจ้าหญิงมองพิมเป็นครั้งสุดท้ายด้วยสายตาที่น่ากลัว อาฆาต วันต่อมาพิมพบว่าเจ้าหญิงสิ้นประชนม์แล้วจากข่าวทางทีวีว่าให้ส่งพระศพกลับภายใน 15 ชั่วโมง แต่ไม่สามารถโหลดพระศพลงใต้เครื่องได้จึงต้องให้พระศพอยู่บนเครื่อง พิมจึงต้องดูแลพระศพตอนเครื่องขึ้น ศพของเจ้าหญิงไหลมาหาเธอ เธอกลัวมาก แล้วศพก็หยุด ด้วยความกลัวเธอจึงพยายามเข้าไปอยู่ในห้องของกัปตัน แต่ก็อยู่ได้แค่พักเดียว พอเดินกลับมาพิมก็ไม่เห็นศพอยู่บนที่นั่งแล้ว 

           เธอกลัวมาก แล้วความน่ากลัวก็เริ่มมากขึ้นจนทำให้เธอหัวแตก พิมจึงเริ่มบ้าและพยายามขู่ให้กัปตันเอาเครื่องลง และนำขวานไปทุบกระจกของเครื่องบินเพื่อจะหนีแต่ไม่สำเร็จ เมื่อกัปตันมาจับตัวเธอมัดไว้อยู่ใกล้กับศพเจ้าหญิง เธอร้องไห้และพยายามกล่าวขอโทษ ทันใดนั้นผ้าพันศพของเจ้าหญิงก็หลุดออกมาเห็นเป็นใบหน้าอันอัปลักษณ์ ตาแดง มาอ้วกต่อหน้าเธอ พิมหันหน้าหนี เมื่อหันมาอีกทีก็ไม่พบศพเจ้าหญิง เธอจึงเริ่มมองหา เมื่อหันกลับมาอีกทีผีเจ้าหญิงก็พุ่งเข้ามาหาเธอ พิมกรี๊ดสุดเสียง… เมื่อถึงที่หมาย พนักงานภาคพื้นดินชาวต่างประเทศ 2 คนเข้ามาในเครื่องบินแล้วพบว่าศพของพิมคอหัก และทำมือลงก้มกราบเท้าของเจ้าหญิงโซเฟีย